تصور کنید که با دقت روغن ضروری اسطوخودوس را برای تسکین خستگی روزانه خود انتخاب می کنید، اما با یک رایحه شیمیایی تند مواجه می شوید که باعث تحریک پوست می شود. این سناریو هشدار دهنده نیست - روغن های ضروری بی کیفیت نه تنها در ارائه مزایای درمانی شکست می خورند، بلکه ممکن است در واقع سلامت شما را به خطر بیندازند. با وجود محصولات بی شماری که بازار را پر کرده اند، مصرف کنندگان چگونه می توانند روغن های ضروری واقعاً خالص و درجه درمانی را شناسایی کنند؟ این راهنما سیستم طبقه بندی روغن های ضروری و روش های تأیید اصالت آنها را نشان می دهد.
مشابه استانداردهای 4C برای الماس، روغن های ضروری دارای سطوح کیفی متمایز هستند. درک این طبقه بندی ها به مصرف کنندگان کمک می کند تا از محصولات تقلبی اجتناب کنند.
روغن های ضروری درجه درمانی که نشان دهنده بالاترین سطح کیفیت هستند، باید معیارهای سختگیرانه ای را داشته باشند:
شاخص کلیدی: به برچسب "100٪ خالص درجه درمانی" و گزارش های آزمایشگاهی شخص ثالث توجه کنید.
در حالی که روغن های درجه غذایی برای طعم دهی تأیید شده اند، مصرف کنندگان باید توجه داشته باشند:
این روغن ها که عمدتاً در عطر و محصولات معطر استفاده می شوند، اغلب حاوی عطرهای مصنوعی و حلال هایی با خطرات احتمالی برای سلامتی هستند:
هشدار: از محصولات دارای برچسب "روغن عطر" یا "روغن آروماتیک" خودداری کنید.
چندین تکنیک به مصرف کنندگان کمک می کند تا اصالت روغن را تأیید کنند:
روغن های معتبر رایحه های پیچیده و در حال تحولی را نشان می دهند، در حالی که نسخه های مصنوعی بوی صاف و مصنوعی می دهند.
روغن های ضروری با کیفیت بالا چندین کاربرد سلامتی را ارائه می دهند:
ذخیره سازی مناسب یکپارچگی روغن را حفظ می کند: